Hondeneigenaren, pas op voor grasaren en berenklauw!

De zon lokt ons naar buiten. We trekken eropuit met onze honden, op zoek naar avontuur, verkoeling of gewoon een fijne wandeling. Maar tussen al dat groen schuilt iets dat je misschien over het hoofd ziet: grasaren en berenklauw. Klein én groot gevaar, verstopt in het hoge gras. En vooral… pijnlijk voor je hond. In deze blog lees je wat deze planten zo gevaarlijk maakt, bij welke symptomen je actie moet ondernemen en hoe je je hond het beste kunt beschermen.

Grasaren: de weerhaak van de zomer

Ze zien eruit als zachte pluimen, maar vergis je niet: grasaren zijn stekelige indringers. Tussen juni en augustus schieten ze uit de grond langs wegen, stoepen en in verwilderde grasvelden – precies waar honden snuffelen, rennen en rollen.

Wat maakt ze zo verraderlijk? Grasaren hebben weerhaakjes en een vlijmscherpe punt. Ze haken zich vast in de vacht, maar blijven daar niet. Ze boren zich naar binnen – tussen oren, tenen, in ogen, neusgaten en soms zelfs in de keel. En dan begint de ellende pas echt: ontstekingen, pijn en soms een operatie om het piepkleine weerhaakje te verwijderen.

Symptomen van de aanwezigheid van een grasaar

Heb je een grasaar gespot? Verwijder hem voorzichtig. Zit hij dieper of twijfel je? Meteen naar de dierenarts. Wacht niet – grasaren verdwijnen snel uit zicht, maar niet uit het lichaam.

Berenklauw: een zomerse brandwond

Als er een plant is die je hond letterlijk kan laten ‘branden’, dan is het de berenklauw. Deze plant kan metershoog worden, vaak met dikke stengels en grote witte bloemen. Het lijkt een onschuldige reus, maar het sap van de reuzenberenklauw is allesbehalve vriendelijk.

Bij contact met de huid – voornamelijk in combinatie met zonlicht – kan het sap ernstige brandwonden veroorzaken. Honden lopen risico via hun poten, neus of bek door tussen de berenklauw te snuffelen of door de planten heen te lopen. Als je hond daarna aan zijn poten of vacht likt, kan het irriterende sap zich verspreiden naar de tong of bek. Dit maakt de schade nog groter en pijnlijker.

Symptomen van contact met berenklauw

Is je hond in aanraking gekomen met berenklauw? Spoel direct met lauw water en vermijd zonlicht. Raadpleeg daarna een dierenarts om te controleren op brandwonden of irritaties – soms zijn de effecten niet meteen zichtbaar, maar kunnen ze later verergeren. De dierenarts kan de huid reinigen, pijnstilling of een ontstekingsremmer geven, en advies geven over verdere verzorging en bescherming.

Samen veilig op pad

Wandelen in de natuur is heerlijk – voor jou én je hond. Laat je vooral niet bang maken, maar let wel goed op. Grasaren en berenklauw zijn typische zomerse valkuilen. Gelukkig kun je je hond er goed tegen beschermen:

• Vermijd risicogebieden
  Blijf op goed begaanbare paden en vermijd hoog gras, wilde bermen of ruige begroeiing.
• Houd de vacht kort
  Knip de vacht rond poten, oren en oksels kort – vooral bij langharige honden. Dat maakt inspectie én het verwijderen van grasaren makkelijker.
• Check na elke wandeling
  Controleer oren, poten (tussen de tenen!), oksels en vacht zorgvuldig op grasaren of plantensap.
• Spoel bij contact met berenklauw
  Is je hond toch in aanraking gekomen met berenklauw? Spoel het gebied meteen goed uit met water en vermijd zonlicht. Raadpleeg een dierenarts bij huidirritatie.
• Herken signalen van irritatie
  Let dus op niezen, schudden met de kop, likken aan poten of plotselinge kreupelheid – dit kan wijzen op een grasaar. Roodheid of blaren kunnen duiden op contact met berenklauw.
• EHBO voor onderweg
  Neem een flesje water, een schone doek en evt. wondgel of ontsmettingsmiddel mee tijdens wandelingen – just in case!

Dus trek eropuit, snuif de zomer op, en houd ondertussen een waakzaam oog op grasaren en berenklauw. Fijne wandeling!